Het jaar dat ik 2x moeder werd

Het jaar dat ik 2x moeder werd – Aaf Brandt Corstius

door

Er zijn boeken die je troosten met zachte woorden en boeken die troosten door te zeggen wat niemand hardop durft te zeggen. Het jaar dat ik 2x moeder werd hoort bij die laatste categorie.

Aaf Brandt Corstius schrijft over het moederschap zoals het meestal is: chaotisch, grappig, soms frustrerend, maar nooit saai. Ze laat zien dat moeder worden geen perfecte reis is met een geplande route, maar eerder een roadtrip waarbij je de kaart onderweg leert lezen.

Geen poëzie over babygeur en engelengeduld, maar een portret van hoe liefde, irritatie en slapeloosheid in dezelfde 24 uur kunnen passen. Het boek verscheen in 2009, maar leest nog steeds alsof het gisteren geschreven is. De eerlijkheid veroudert niet en de vermoeidheid van jonge ouders ook niet.

Wie is Aaf Brandt Corstius

Aaf Brandt Corstius (1975) is schrijver, columnist en theatermaker. Ze werd bekend door haar columns in de Volkskrant, Flow en Psychologie Magazine, waarin ze op droogkomische toon schreef over het alledaagse leven.

Ze groeide op in een schrijversgezin, haar vader was Hugo Brandt Corstius (Multatuli-prijswinnaar) en haar broer Jelle Brandt Corstius is ook journalist en auteur. Toch ontwikkelde Aaf een geheel eigen stijl te typeren als luchtig, toegankelijk en met een scherp observatievermogen.

In Het jaar dat ik 2x moeder werd gebruikt ze die stijl om iets te vangen wat moeilijk te beschrijven is, namelijk het moment waarop je identiteit even losraakt van de grond en je probeert te balanceren tussen wie je was en wie je nu bent.

Ze schreef eerder Gedeelde smart, Het jaar dat ik 30 werd en Leven met volle teugen.
Toch wordt Het jaar dat ik 2x moeder werd vaak genoemd als haar meest herkenbare werk, het moment waarop haar stem, humor en kwetsbaarheid op een bijzondere wijze werden geweven.

Waar gaat dit boek over?

Het boek is een verzameling van columns en observaties over de eerste jaren als moeder van twee kinderen. Maar dat klinkt simpeler dan het is.

Aaf schrijft niet in chronologische volgorde en ook niet met een plan. Ze beschrijft momenten, flarden en die typische gedachten die alleen moeders herkennen, zoals het schuldgevoel wanneer je blij bent dat je kind eindelijk slaapt of het ongemakkelijke gevoel van jezelf kwijt zijn in een wereld van rompertjes en luiers.

Ze vertelt over de eerste dagen thuis, waarin de tijd tegelijk stilstaat en voorbij vliegt. Over de chaos van kraambezoek, de slapeloze nachten, en het verlangen naar normaliteit dat nooit helemaal terugkomt. Tussen de regels door voel je de humor die haar redt en de liefde die alles draaglijk maakt.

“Moederschap is een beetje alsof je elke dag examen doet, zonder dat iemand ooit zegt dat je geslaagd bent.”

Het boek voelt als een reeks gesprekken met een vriendin die niets verbloemt, maar je laat lachen om de absurditeit van het gewone leven.

Waar onderscheidt dit boek zich van alle andere zwangerschapsboeken?

De meeste zwangerschapsboeken proberen gerust te stellen. Ze bieden schema’s, stappenplannen en adviezen over voeden, slapen en herstellen. Aaf doet precies het tegenovergestelde: ze gooit de handleiding overboord en begint te vertellen.

Het jaar dat ik 2x moeder werd is geen gids, maar een getuigenis. Het onderscheidt zich doordat het weigert te doen alsof moederschap iets is dat je kunt beheersen of begrijpen. Aaf schrijft met een open blik, nieuwsgierig, mild, soms meedogenloos eerlijk en dat is precies wat jonge ouders vaak missen in een wereld vol meningen en mooie verhalen.

Ze toont hoe liefde niet altijd netjes is, hoe moederliefde niet altijd zacht aanvoelt en hoe humor een overlevingsstrategie kan zijn. Waar veel boeken focussen op de baby, richt Aaf zich op de mens áchter de moeder: de vrouw die probeert zichzelf terug te vinden in een leven dat ineens nooit meer stil is.

“De kracht van dit boek zit in de opluchting: eindelijk iemand die zegt dat het oké is om het soms niet leuk te vinden.”

Wat vinden lezers van dit boek?

Op Bol.com en Goodreads vind je een hoop recensies. .

Lezers omschrijven Het jaar dat ik 2x moeder werd vooral als grappig en ontzettend herkenbaar. Veel recensenten prijzen Aafs luchtige, geestige schrijfstijl en haar vermogen om zichzelf kwetsbaar en met zelfspot neer te zetten. Het boek “leest als een trein”, aldus meerdere lezers, die het waarderen dat Aaf zo down-to-earth en eerlijk schrijft over de chaos van het prille moederschap.

Zowel moeders met kleine kinderen als mensen zonder kinderen genieten van haar beeldende manier van vertellen. Sommigen noemen het “verplichte zelfverwennerij voor nieuwe moeders”.

Wel zijn er lezers die het jammer vinden dat het boek thematisch is opgebouwd in plaats van chronologisch. Over het algemeen waarderen lezers het boek als een leuk, toegankelijk tussendoortje dat de realiteit van jonge ouders met humor beschrijft.

Sommige lezers vergelijken het met de stijl van Paulien Cornelisse of Claudia de Breij, humor die scherp blijft zonder te bijten. Anderen noemen het een klein handboek in zelfacceptatie.

Voor wie is dit boek bedoeld?

Dit boek is er niet voor de perfecte moeder. Het is voor de vrouw die eerlijk durft te zeggen dat ze soms spijt heeft van haar eigen irritatie of die zichzelf herkent in de moeder die even vijf minuten alleen in de badkamer blijft.

Het is ook een aanrader voor aanstaande vaders, niet zo zeer om “de moeder beter te begrijpen”, maar om te glimlachen om de chaos waar ze samen in zitten. En ja, zelfs voor oma’s en vriendinnen die willen weten waarom jonge ouders soms zo moe zijn dat ze vergeten terug te appen.

Waar veel boeken de baby centraal stellen, draait dit boek om de volwassene die leert omgaan met zichzelf in een nieuw leven. En dat maakt het uniek: het is niet alleen herkenning, maar erkenning.

Veelgestelde vragen

1. Is dit boek geschikt als kraamcadeau?
Ja, vooral voor moeders die liever lachen dan luisteren naar adviezen. Combineer het met een mok, een rustmoment of een fles (alcoholvrije) wijn.

2. Is Het jaar dat ik 2x moeder werd, informatief of persoonlijk?
Persoonlijk, maar verhelderend. Aaf deelt geen cijfers of tips, maar ervaringen waar je meer aan hebt dan elk stappenplan.

3. Leest het makkelijk weg?
Ja. De korte hoofdstukken en scherpe humor maken het ideaal voor wie telkens maar vijf minuten kan lezen.

4. Is het ook leuk voor vaders?
Zeker. De nuchtere toon en zelfspot maken het toegankelijk voor iedereen die wil weten wat er écht door het hoofd van een moeder gaat.

5. Is het boek nog actueel, nu het uit 2009 komt?
Ja. De situaties zijn tijdloos, slapeloosheid, identiteit en liefde kennen geen generatieverschil.

Eindoordeel

Het jaar dat ik 2x moeder werd is het tegendeel van een roze-wolkboek. Het is eerlijk, scherp en zacht tegelijk. Aaf Brandt Corstius laat zien dat moederschap niet alleen een begin is, maar ook een transformatie, soms pijnlijk, vaak grappig, altijd echt. Een klassieker die elke nieuwe generatie moeders verdient om te herontdekken.

Meer lezen